مقایسه سطح پلاسمایی روی در افراد سالم و مبتلا به افزایش فشار خون: یک مطالعه در مرکز قلب تهران

با توجه به اهمیت فلز روی (Zn) به عنوان یک عامل محیطی، در مطالعه حاضر، نقش آن در فشار خون و سیستم قلبی- عروقی بررسی شده است.

در این مطالعه تاثیر فلز روی بر روی فشارخون در سال های 1386 تا 1387 در 80 بیمار مبتلا به افزایش فشارخون اولیه (ایدیوپاتیک) و 80 فرد غیرمبتلا به فشارخون که به مرکز قلب تهران مراجعه کرده بودند، در هر دو جنس و چهار گروه سنی (50-41، 60-51، 70-61 و 80-71 سال) مورد بررسی قرار گرفت. پس از انتخاب افراد و گرفتن نمونه خون از آن ها، سطح پلاسمایی روی، توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد.

میانگین غلظت پلاسمایی فلز روی در گروه مبتلا به فشار خون، g/mlμ04/0±456/0 و در گروه غیر مبتلا، g/mlμ055/0±551/0 بود. تجزیه آماری نشان داد که میزان فلز روی به صورت معنی داری در گروه اول پایین تر از گروه دوم بود (05/0P≤). میانگین غلظت پلاسمایی روی در گروه مردان مبتلا به فشار خون، g/mlμ494/0 و در مردان غیر مبتلا، g/mlμ486/0 بود که تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0P>). میانگین غلظت پلاسمایی روی در گروه زنان مبتلا به فشار خون، g/mlμ415/0 و در زنان غیر مبتلا، g/mlμ596/0 بود که نشان گر اختلاف معنی داری بین دو گروه بود (001/0P). هم چنین بین غلظت پلاسمایی روی افراد مبتلا به فشار خون بالا و افراد غیر مبتلا، در گروه سنی 51 تا 60 سال، تفاوت معنی دار بود (05/0P)، اما در سایر گروه ها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0P>).

این مطالعه نشان دهنده ارتباط چشمگیر بین کاهش سطح پلاسمایی روی و افزایش فشار خون در زنان و نیز در گروه سنی 51 تا 60 سال بود.