اثر سلول های بنیادی خونساز انسانی بر تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های استئوبلاست

ارتباط سلول های بنیادی خونساز(HSCs) با سلول های موجود در ریز محیط مغز استخوان(نیچ) به ویژه سلول های استئوبلاست، جهت حفظ فعالیت های آن ها بسیار ضروری می باشد. البته مدارکی که به صورت مستقیم HSC ها را در توسعه نیچ دخیل کنند، اندک هستند ولی در صورت اثبات، روشن می شود که چرا نقص های هماتوپوئتیک بسیاری با تغییر در ساختار استخوانی همراه بوده و لذا اهداف درمانی هماتوپوئتیک و اهداف درمانی جدیدی را برای تنظیم ساختار و تشکیل استخوان فراهم می آورند.
در یک مطالعه تجربی، سلول های بنیادی مزانشیمال(MSC) مغز استخوان را در محیط Stem Span به مدت 3 روز تحت همکشتی با HSC های خون بند ناف قرار دادیم. سپس MSC ها با استفاده از کیت استئوژنزیس به استئوبلاست تمایز داده شدند و در روزهای مختلف تمایزی مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل بیان ژن های استئوپونتین و استئوکلسین در روزهای 4 و 6 تمایزی(RT-PCR)، بیان مارکر CD90 (فلوسیتومتری)، بیان آنزیم آلکالین فسفاتاز(رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز) و مینرالیزه شدن(رنگ آمیزی آلیزارین رد) در روز دهم تمایزی بود.
نتایج، بیان زود هنگام ژن های استئوپونتین و استئوکلسین را در همکشتی MSC با HSC نمایان ساخت. این یافته ها از نقش HSC ها در القای تمایز استئوبلاستی MSC ها حمایت می نمایند. هم چنین کاهش بیان CD90 و افزایش فعالیت آلکالین فسفاتاز و مینرالیزاسیون سلولی، این نتایج را تایید نمودند.
نتایج این تحقیق در ارتباط با سلول های بنیادی انسانی در ex vivo، اثبات نمود که HSC ها قادرند سبب افزایش تمایز MSC ها به استئوبلاست شده و بدین وسیله در تشکیل نیچ خود سهیم باشند.