مقایسه سطوح مختلف درک خواندن در دانش آموزان با آسیب بینایی و عادی پایه چهارم ابتدایی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی سطوح درک خواندن در دانش آموزان آسیب دیده بینایی پایه چهارم ابتدایی و مقایسه آن با دانش آموزان هم پایه عادی بود. پژوهش حاضر از نوع زمینه ای و با استفاده از آزمون دفترچه های استاندارد شده بین المللی پرلز (2006) انجام گرفت. 27 نفر از دانش آموزان نابینا پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی در شهرهای تهران، ری و قم به روش جامعه آماری در دسترس انتخاب شدند و با همان تعداد دانش آموز عادی از مدارس مجاور که به شکل تصادفی ساده با گروه دانش آموزان نابینا همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t مستقل استفاده شد. در سطوح درک خواندن بین دانش آموزان آسیب دیده بینایی با دانش آموزان عادی فقط در سطح تفسیر و تلفیق ایده ها و اطلاعات تفاوت معنی دار وجود دارد و در بقیه سطوح درک خواندن تفاوت معنی دار دیده نشد (05/0 p<). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، توجه ویژه و بازنگری در برنامه آموزش خواندن هم در مدارس عادی و همچنین در مدارس ویژه دانش آموزان آسیب دیده بینایی ضرورت دارد. پیشنهاد می شود، معلمان و مسئولان منابع بیشتری به خط بریل برای کودکان نابینا فراهم کنند و علاوه بر مداخله زودهنگام در آموزش این کودکان و ایجاد تسهیلات آموزشی، ایشان را به سمت لایه های عمیق تر درک خواندن سوق دهند.