علل انجام سزارین در یک مرکز آموزشی درمانی در شهر رشت

سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی در زنان می باشد که به علل مختلف مادری و یا جنینی ممکن است انجام شود. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، میزان سزارین در هر منطقه نباید از 15- 10 زایمانها درصد فراتر رود. کاهش میزان سزارین غیر ضروری به 25 درصد تا سال 1394 از جمله اهداف اختصاصی برنامه کشوری سلامت مادران می باشد.
هدف از این مطالعه تعیین علل ثبت شده توسط پزشک برای انجام سزارین در یک مرکز آموزشی درمانی در شهر رشت می باشد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است و بر اساس اهداف ویژه پژوهش، اطلاعات موجود در پرونده شامل سن مادر، تعداد حاملگی و علل انجام سزارین طبق اظهارات کتبی پزشک معالج از 600 پرونده مربوط به نمونه های مورد پژوهش که در سال های 1383 و 1384 در یک مرکز آموزشی درمانی مرجع زنان و زایمان شهر رشت سزارین شده بودند، به طریق تصادفی ساده جمع آوری شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
بیشترین فراوانی سزارین در گروه سنی29- 20 سال بود. 83 درصد موارد مربوط به بارداری اول یا دوم مادران بود. در این مرکز آموزشی در طی سال های 1383و 1384،(3/63%) زایمان ها به روش سزارین انجام شده بود. علل شایع ثبت شده توسط پزشک برای انجام سزارین به ترتیب عبارت بودند از دیسترس جنینی(7/42 %)، سزارین تکراری(3/20%)، عدم تناسب سر جنین با لگن مادر(7/10%)، دفع مکونیوم(2/8%)، نمایش بریچ(5/7%)، پلاسنتا پرویا(8/1%) و عدم پیشرفت زایمان(8/1%).
یافته ها نشان داد که فراوانی سزارین در سال های1383و1384 نسبت به استانداردهای جهانی بالا بوده است. لذا با توجه به افزایش روز افزون سزارین و پیامدهای نامطلوب احتمالی ناشی از آن در مادر، نوزاد و هزینه بالای انجام آن به نظر می رسد تعیین فراوانی علل شایع انجام سزارین می تواند منجر به ارایه راهکارها و استراتژی هایی از طرف مسئولان امر به منظور کاهش میزان سزارین های غیر ضروری شود