بررسی میزان فراوانی باکتری های پریودونتوپاتوژن در بیماران مبتلا به عفونت پریودونتال با استفاده از روش کشت و PCR

پریودونتیت یکی از شایع ترین بیماری های دهان و دندان می باشد که میزان شیوع آن در جوامع مختلف متغیر بوده و باکتری های زیادی در اتیولوژی این بیماری دخیل هستند. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان فراوانی و شناسایی باکتری های غالب پریودونتوپاتوژن در مبتلایان به پریودونتیت با استفاده از دو روش کشت و مولکولی بود.
در این بررسی صد نمونه از صد بیمار مبتلا به پریودونتیت بالغین شامل 62 نفر زن و 38 نفر مرد با دامنه سنی 75-24 سال (میانگین 5/11±49 سال) مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران برداشت و با استفاده از دو روش کشت و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون McNemar صورت گرفت.
در این مطالعه 63 مورد به روش کشت، مثبت شدند که به ترتیب از 29 بیمار اگریگاتی باکتر اکتینومایستم کومیتنس (Aa)، از 20 بیمار پورفیروموناس ژنژیوالیس (Pg) و پروتلا اینترمدیا (Pi) جدا شد. به علاوه از 14 بیمار دو یا چند گونه باکتری به صورت هم زمان جدا شد. در روش مولکولی از این تعداد نمونه بیمار 64 مورد مثبت شد که به ترتیب از 18 بیمار Aa، از 13 بیمار Pg و Pi جدا شد، به علاوه از 33 بیمار دو یا چند گونه باکتری تواما جدا گردید.
در این پژوهش فراوانی باکتری های جدا شده در هر دو روش کشت و مولکولی به ترتیب مربوط به Aa، Pg و نیز Pi به دست آمد. اگر چه در این مطالعه اختلاف معنی داری بین روش کشت و مولکولی مشاهده نشد، ولی در تشخیص باکتری های مذکور روش مولکولی دارای دقت، اطمینان و سرعت قابل توجه می باشد. به هر حال برحسب شرایط و امکانات آزمایشگاه می توان از یک یا هر دو روش در تشخیص باکتری استفاده نمود.