دفاع تحلیلی از حق طلاق مردان در اسلام

حق طلاق به موازات ازدواج در طول تاریخ وجود داشته است؛ زیرا بدون آن حق، جای گزین های احتمالی نظیر: خشونت خانوادگی، متارکه و تک زیستی و طلاق عاطفی و... که خود مانع ازدواج موفق و مجدد نیز هستند، مطرح می شوند که قابل قبول نیستند. اسلام در این زمینه راه اعتدال را برگزیده، نه آن را مطلقا رد کرده و نه راه آن را بدون مانع، باز گذاشته است؛ بلکه به خاطر مصالح زوجین و به ویژه کودکان، موانع، شرایط و محدودیت هایی برای آن معین کرده است. مثلا از طلاق های مکرر و بدون دلیل و از طلاق ظهار و ایلاء جلوگیری کرده و یکی از دو حالت «امساک به معروف» و «تسریح به احسان» را پیش پای مردان گذاشته است. اعتراضی که در اینجا مطرح است این است که حق طلاق چرا به مردان سپرده شده و چه حمایت هایی از زنان در این زمینه انجام گرفته است. ما در این نوشتار ضمن آن که حق طلاق را به دو حق یعنی حق جدا کردن خود از زن و حق نگه داشتن زن برای خود، تقسیم کرده ایم، علت این امر را نیز بیان نموده و حمایت های ویژه از زنان را نیز تاکید کرده ایم.