تاثیر میزان درصد گلوتارآلدهید و مونت موریلونیت بر ویژگی های داربست نانوکامپوزیتی آگار/ مونت موریلونیت/گزانتان در دارورسانی آلندرونات به سلول های مزانشیمی

گلوتارآلدهید با ایجاد اتصالات عرضی و ترکیبات مختلف سیلیکا باعث استحکام داربست های نانوکامپوزیتی پلیمری می شوند. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین تاثیر مقدار گلوتارآلدهید و مونت موریلونیت بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی داربست های آگار/مونت موریلونیت/گزانتان گام بارشده با آلندرونات بود که جهت بازسازی موضعی بافت استخوان در آسیب های ناشی از استئوپروز و سایر شکستگی ها به کار می روند.
13 فرمولاسیون با استفاده از روش طراحی فاکتوریال سه سطحی تهیه شد. اثر دو متغیر غلظت های گلوتارآلدهید و مونت موریلونیت بر بارگیری دارو، آزادسازی، بیودگرادسیون و تورم پذیری نانوکامپوزیت مطالعه گردید. مورفولوژی داربست بهینه توسط Scanning electron microscope (SEM) بررسی شد و توانایی آن برای رشد سلول های مزانشیمی به روش MTT اندازه گیری گردید.
تغییر غلظت گلوتارآلدهید و مونت موریلونیت اثر قابل توجهی بر میزان داروی بارگیری شده در داربست نداشت. بر خلاف مونت موریلونیت افزایش میزان گلوتارآلدهید، میزان آزادسازی دارو را افزایش داد. افزایش غلظت هر دو متغیر مورد مطالعه تورم پذیری و بیودگرادسیون نانوکامپوزیت ها را کاهش داد. داربست ها به صورت بارز، رشد سلول های مزانشیمی را نسبت به گروه شاهد بیشتر کردند.
مونت موریلونیت 3 درصد و گلوتارآلدهید 1 درصد بهترین نسبت برای ساخت داربست های سه بعدی آگار/مونت موریلونیت/گزانتان هستند و به طور معنی دار سبب رشد سلول های مزانشیمی می شوند.