نقد یک رای در مورد مالکیت ادبی و هنری مفهوم و معیارهای اثر و نقض حقوق مالی آن

اهمیت دو منبع ممتاز حقوق، رویه ی قضایی و دکترین؛ به ویژه در فرضی که با هم عجین شوند و اثر آن در پویایی حقوق هر کشوری، غیر قابل انکار است. در حقوق ایران، به طور کلی این دو منبع در فرضی که همدیگر را تکمیل کنند؛ در همه ی عرصه های حقوق و به شکل مشهود در قلمرو حقوق مولف، دیده نمی شوند. این مقاله درصدد نزدیک کردن این دو منبع به همدیگر است. به این منظور، آراء صادره از محکمه حقوقی اهواز و دادگاه تجدیدنظر استان خوزستان در خصوص ادعای نقض حقوق مالکیت ادبی و هنری یک کتاب حاوی اطلاعات نشانی ها و تلفن های مشاغل این استان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. دادگاه های صادرکننده آراء در استان خوزستان در ارزیابی اثر به محتوا و ارزش و قابلیت دسترسی جامعه به اطلاعات آن توجه کرده و وحدت منابع و حجم دو اثر را معیار تشخیص نقض حقوق مزبور معرفی کرده اند. سنجش صحت این احکام موضوع تحقیق حاضر است.