مقایسه کاربرد بنزیل آدنین و سایکوسل بر جوانه زنی جنین در انگورهای استنوسپرموکارپ به روش نجات جنین

امروزه مصرف کنندگان انگورهای بیدانه را به منظور مصرف به صورت تازه خوری و تهیه کشمش ترجیح می دهند. به این منظور یکی از اهداف مهم در اصلاح انگورهای تازه خوری تولید ارقام بیدانه جدید می باشد. یکی از روش های اصلاح ارقام بیدانه جدید استفاده از تکنیک نجات جنین است. در این پژوهش، تاثیر محلول پاشی گل ها قبل از شکوفایی با مواد تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین (50 پی پی ام) و سایکوسل (200 پی پی ام) در ارقام فلیم سیدلس، پرلت و عسکری در شرایط باغ انجام گرفت. 50 روز بعد از گرده افشانی تخمک ها از حبه ها خارج شده و در محیط نیچ و نیچ کشت گردیدند. پس از گذشت 10 هفته از زمان کشت تخمک ها، جنین های آنها خارج گردید و در محیط نیچ و نیچ کشت شدند. سپس جنین های بازیابی شده و جوانه زده ارزیابی شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای سایکوسل و بنزیل آدنین به ترتیب با 94‎/32% و 05‎/32% بر میزان جنین های بازیابی شده و با 76‎/26% و 05‎/27% بر میزان جنین های جوانه زده در مقایسه با شاهد اثر مثبت و معنی داری داشتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که تاثیر تیمارهای سایکوسل و بنزیل آدنین بر تعداد جنین های بازیابی شده و جوانه زده در هر سه رقم یکسان بود، با این حال اختلاف آن ها با شاهد کاملا معنی دار بود.