استفاده از ملاس چغندرقند به منظور بهبود تخمیر سیلاژ ساقه و برگ ذرت شیرین

در این تحقیق به منظور بررسی اثرمصرف ملاس چغندرقند بر کیفیت تخمیر و ارزش غذایی ساقه و برگ ذرت شیرین، از سه سطح ملاس در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار استفاده شد. سه سطح ملاس(780 گرم ماده خشک در کیلو گرم) به مقدار صفر، 30 و60 کیلو گرم در تن ساقه و برگ ذرت شیرین تر(به ترتیب تیمار شاهد، 2 و3) مخلوط و در سطل های آزمایشگاهی(با ظرفیت 5/6 کیلوگرم) فشرده و ذخیره گردید. بعد از 45 روز ویژگی ظاهری (بو، ساختمان و رنگ سیلاژ)، (pH، Fleig point(FP، ترکیبات شیمیایی(ماده خشک(DM)، پروتئین خام(CP)، خاکستر، دیواره سلولی(NDF)، دیواره سلولی بدون همی سلولز(ADF) و قابلیت هضم مواد سیلویی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تمامی تیمارها کیفیت ظاهری مطلوبی داشتند. pH تیمار 3 (77/3) بطور معنی داری کمتر از تیمار شاهد (84/3) بود (05/0 >P). افزودن ملاس در هر دو سطح باعث افزایش ماده خشک سیلاژها شد(05/0> P). میانگین کل CP و ADF ساقه و برگ ذرت شیرین به ترتیب 72/7 و 60/34 درصد بوده که با عمل سیلو کردن CP به 49/8 درصد افزایش و ADF به 41/32 درصد کاهش یافت. افزودن ملاس باعث افزایش قابلیت هضم سیلاژ شد ولی این تفاوت معنی دار نبود. بطور کلی نتایج این آزمایش بیان می کند که کاربرد حداقل 30 کیلوگرم ملاس به ازای هر تن ساقه و برگ ذرت شیرین باعث افزایش کیفیت تخمیر و بهبود قابلیت هضم سیلاژ ساقه و برگ ذرت شیرین شد.