تاثیر محرک های شیمیایی جهت کاهش اثر آللوپاتیک آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) بر خصوصیات جوانه زنی بذر چمن گندمی بلند (Agropyron elongatum)

این آزمایش جهت بررسی اثر ترکیبات آللوپاتیک آویشن کوهی(Thymus kotschyanus) بر روی جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه های چمن گندمی بلند (Agropyron elongatum) در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت تا میزان تاثیر ترکیبات آللوپاتیک و همچنین تاثیر تیمار با محرک های شیمیایی بر کنترل خسارت ترکیبات آللوپاتیک تعیین شود. محرک های شیمیایی مورد استفاده عبارت بودند از: سه سطح جیبرلیک اسید (250، 500 و 1000 پی پی ام)، سه سطح نیترات پتاسیم (1/0، 2/0 و 3/0 درصد) و سه سطح سالیسیلیک اسید شامل (100، 200 و300 میلی گرم در لیتر) و 5 غلظت (0، 5، 25، 50 و 75 درصد) از ترکیبات آللوپاتیک عصاره آویشن کوهی (Th. kotschyanus) که به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها نشان داد که عصاره آویشن کوهی دارای اثر آللوپاتیک بازدارنده بر جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه های A.elongatum است. استفاده از محرک های شیمیایی به صورت پیش تیمار باعث افزایش رشد گیاهچه هایA.elongatum گردید. به طوریکه بیشترین تاثیر بر مولفه های رشد را جیبرلیک اسید به خود اختصاص داد. اثر متقابل سطوح آللوپاتی و پیش تیمار با محرک های شیمیایی بر سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاهچه و شاخص بنیه بذر در سطح 1 درصد آماری معنی دار و تنها بر درصد جوانه زنی تاثیر معنی داری نداشت. ولی با افزایش غلظت عصاره Th. kotschyanus درصد جوانه زنی از 8/91 در تیمار شاهد به 8/82 درصد در غلظت 75 درصد عصاره Th. kotschyanus کاسته شد.