درمان کل نگر و کیفیت زندگی بیمارانMS در ایران پژوهشی ملی، مصوب دانشگاه الزهراء(س)

هدف از این پژوهش مشخص کردن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی بیماریMS به منظور جلب توجه به استفاده از مداخلات تیمی بین رشته ای و درمان کل نگر است، زیرا این بیماری مشکلات جسمی، روانی، شغلی، اجتماعی، اقتصادی،... متعددی را برای شخص ایجاد کرده و کیفیت زندگی او را مختل می کند. این پژوهش توصیفی به صورت کشوری و در میان نمونه ای 1000 نفری ازجامعه10000 نفری بیماران مراجعه کننده به انجمن های ام اس ایران انجام شد، نتایج آن موید یافته های پژوهش های پیشین درباره ا بتلاء بیشتر زنان نسبت به مردان و فراوانی نوع عود- بهبود نسبت به سایر انواع این بیماری بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران ام اس (1997، MSQLI) بیان کننده این است که مردان افسردگی بیشتر و حمایت اجتماعی کمتری را نسبت به زنان تجربه می کنند. تفاوت بیماران شاغل و غیر شاغل، جز در مقیاس حمایت اجتماعی، در کلیه زیر مقیاس ها معنا دار است. افراد مجرد و متاهل در نمره کل سلامت روان و مقیاس حمایت اجتماعی با یکدیگر تفاوت معنا داری ندارند، لیکن در سایر مقیاس ها متفاوت هستند. وضعیت اقتصادی و تحصیلی برتر عامل موثری در داشتن احساس و ادراک بهتر نسبت به کیفیت زندگی است. بیمارانی که در شرایط اقلیمی گرم (آزارنده برای بیماران) زندگی می کنند نسبت به بیمارانی که در آب و هوای معتدل زندگی می کنند از حمایت اجتماعی بیشتری بهره مند هستند. این یافته درباره شهر های مذهبی تر هم صادق است. مشکلات ادراکی بیماران در آب و هوای معتدل نسبت به آب و هوای سرد و گرم کمتر است. بیماران مذهبی و غیر مذهبی و آن ها که به ظاهر خود را مذهبی نمی دانند تنها در عامل کنترل رفتار تفاوت دارند. مهم ترین پیشنهاد این پژوهش بهره گیری ازروش کل نگر، توجه به ابعاد زیستی- روانی- اجتماعی زندگی انسانBPS))، مدیریت جامع بیماری و درمان به صورت تیمی و بین رشته ای است.