تحلیل جامعه شناختی شخصیت یاغی در داستان های منصور یاقوتی

منصور یاقوتی از نویسندگان توانای کرمانشاهی در عرصه ادبیات داستانی است. داستان-های رئالیستی او اغلب بر پایه به تصویر کشیدن تضاد طبقاتی و ترسیم زندگی کارگران و زارعان – که در جامعه روستایی چند دهه پیش کرمانشاه، تحت سیطره خان ها به دشواری می زیستند- استوار است. در آثار او، قهرمان فردی است سنت شکن که علیه ارزش های - به نظر خودش - غلط (ضدارزش های) جامعه طغیان می کند و به علت این سرکشی، از جامعه طرد می گردد و به عنوان «یاغی» به کوه پناه می برد. در این داستان ها می توان تصویری از اوضاع جامعه و یا دیدگاه نویسنده را درباره آن مشاهده و مطالعه کرد. نویسندگان مقاله کوشیده اند با معرفی الگوی ساختاری «داستان های یاغی محور» – با تکیه بر اصول و قواعد نقد جامعه شناختی آثار ادبی - به بررسی هدف، روش و آرمان های قهرمان این داستان ها و نقش و تاثیر جامعه در روشی که قهرمان برای مبارزات خود برمی گزیند و نیز تاثیر قهرمان بر اجتماع، بپردازند.
این مقاله نشان می دهد که:1- روش نادرست برخورد جامعه و حکومت با قهرمان منجر به یاغی شدن او می گردد.
2- هدف یاغی پایان بخشیدن به تبعیض طبقاتی و رنج و سختی تهیدستان جامعه است.
3- به علت سرخوردگی یاغی از جامعه، او برای اصلاح وضع موجود، روش خاص خود را برمی گزیند: اقدام شخصی و اجرای سر خود عدالت به پشتوانه توان شخصی