اثر تمرین های منتخب هوازی طولانی مدت بر مقادیر لپتین سرم در جوانان غیر ورزشکار

اطلاعات موجود در مورد تاثیر فعالیت منظم بدنی بر مقادیر لپتین پایه پلاسمایی متناقض و بیش تر داده ها مربوط به آزمودنی های چاق یا لاغر هستند.
مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین های منتخب هوازی طولانی مدت بر سطوح لپتین پایه در جوانان سالم غیرورزشکار انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1389 بر روی 44 نفر از دانشجویان غیرورزشکار زن و مرد شهید مدنی آذربایجان انجام شد. ابتدا آزمودنی ها بعد از همسان سازی جفت شده به دو گروه زن و مرد مداخله و شاهد تقسیم شدند. سپس برنامه تمرین های هوازی والیبال با شدت معین انجام و 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی نمونه های خونی افراد گرفته شد. مقادیر لپتین در پیش آزمون و پس آزمون به روش الیزا (کیت شرکت IBL ژاپن) تعیین و داده ها با آزمون های آماری تی همبسته، تی مستقل، تحلیل واریانس تک راهه و دو راهه آنوا تحلیل شدند.
مقادیر لپتین پایه پلاسمایی در افراد جوان سالم غیرورزشکار، در پاسخ به تمرین های منظم طولانی مدت دچار نوسان نشد، به طوری که در گروه مداخله، سطوح سرمی لپتین زنان در ابتدا 45/1 ± 55/29 و در پایان مطالعه 25/2 ± 05/30 نانو گرم بر دسی لیتر و مقادیر آن برای مردان در ابتدا 24/2 ± 22/31 و در پایان مطالعه 12/3 ± 28/29 نانوگرم بر دسی لیتر بود.
با توجه به یافته ها و نقش بافت چربی به عنوان مهم ترین منبع ترشح کننده لپتین، عدم تاثیر فعالیت ورزشی هوازی بر میزان لپتین پلاسما می تواند حاکی از عدم تغییر میزان بافت چربی در آزمودنی ها باشد.