اثر تمرین هوازی بر لپتین سرم و مقاومت انسولین در بیماران دیابتی نوع دو

لپتین یک هورمون مترشح از بافت چربی است که در تعادل انرژی و تنظیم متابولیسم کربوهیدرات و چربی نقش مهمی دارد.
مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین های هوازی طولانی مدت بر سطوح لپتین سرم و مقاومت انسولین در بیماران دیابتی انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1389 بر روی 30 مرد چاق بزرگ سال مبتلا به دیابت نوع دو در قالب دو گروه شاهد و تجربی انجام شد. قبل و بعد از یک برنامه تمرینی هوازی سه ماهه (3 جلسه در هفته)، به منظور اندازه گیری لپتین، انسولین سرم و گلوکز ناشتا از خون همه بیماران نمونه گیری و از گلوگز و انسولین ناشتا برای محاسبه مقاومت انسولین استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری تی و همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
در شرایط پایه تفاوت معنی داری در متغیرها بین دو گروه مشاهده نشد. سطح لپتین سرم، گلوکز ناشتا و شاخص های تن سنجی در گروه تجربی کاهش معنی داری یافتند (05/0> P). همچنین برنامه تمرینی هوازی به کاهش معنی دار مقاومت انسولین در گروه تجربی منجر شد (05/0> P)، ولی همه متغیرها در گروه شاهد بدون تغییر ماندند. با توجه به یافته ها، به نظر می رسد تمرین هوازی طولانی مدت همراه با کاهش وزن، یک شیوه درمانی غیردارویی جهت تنظیم لپتین سیستمیک، کاهش گلوکز خون و مقاومت انسولین در بیماران دیابتی است.