مقایسه دفع ادراری پروتئین ناشی از دو نوع پروتکل، شبه فوتبال و بازی رسمی فوتبال

علیرغم حجم زیاد پروتئین در پلاسما، به واسطه نفوذپذیری انتخابی غشاء گلومرولی ادرار طبیعی عاری از پروتئین است. شرایط فیزیولوژیکی متعددی ازجمله فعالیت ورزشی می تواند موجب افزایش گذرا در دفع ادراری پروتئین شود که ملایم و برگشت پذیر است. چندین مطالعه بروز پروتئینوری در افراد بزرگسال سالم را پس از فعالیت‎های ورزشی گزارش کرده‎اند. با وجود این، اطلاعات اندکی در مورد بروز این پدیده در افراد نوجوان وجود دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی مقایسه پروتئینوری ورزشی پس از یک پروتکل شبه فوتبال و بازی رسمی فوتبال در افراد نوجوان بود.
روش پژوهش: بدین منظور 22 نوجوان پسر فوتبالیست (دامنه سنی1614 سال) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی به دوگروه پروتکل شبه فوتبال و بازی رسمی فوتبال تقسیم شدند. نمونه های ادراری به صورت نمونه های ادراری 24 ساعته، قبل و 24 ساعته پس از انجام آزمون جمع آوری شد.
یافته های این تحقیق نشان داد انجام یک پروتکل شبه فوتبال و بازی رسمی فوتبال موجب افزایش معنی دار میزان دفع شاخص های ادراری پروتئین تام، کراتینین، بتادومیکروگلوبولین و گاماگلوتامیل ترانسفراز شد (001/.) احتمالا تغییرات همودینامیک خون کلیوی، تغییر نفوذپذیری غشای پایه گلومرولی، تغییرات بار الکتریکی غشاء و اسیدیته خون و همچنین تغییرات هورمونی و آنزیمی ناشی از فعالیت ورزشی باعث افزایش نفوذپذیری گلومرولی و اختلال در بازجذب توبولی و موجب دفع پروتئین های با وزن کم و زیاد با منشا پلاسمایی در ادرار می شود.