آرایش نانولوله کربنی چند دیواره با نانوذرات TiO2 و بررسی پایداری سوسپانسیون بدست آمده

هدف این پژوهش، آرایش نانولوله کربنی با نانوذرات TiO2با استفاده از روش شیمی تر و بررسی پایداری نانوسیال ناشی از آن می باشد. بدین منظور، از نانولوله های کربنی چنددیواره و تتراکلرید تیتانیوم (TiCl4) به عنوان پیش ساز نانوذرات TiO2 استفاده گردید. ارزیابی میکروسکوپ الکترونی عبوری جهت اطمینان از آرایش نانولوله با نانوذرات TiO2 انجام گرفت. تاثیر عملیات اسید شویی و آرایش بر ساختار نانولوله نیز با کمک طیف سنجی رامان بررسی گردید. با کمک پتانسیل زتا پایداری سوسپانسیون حاوی نانولوله کربنی خام، اسید شویی شده با و بدون حضور نانوذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج ارزیابی میکروسکوپی بیانگر اتصال نانوذرات TiO2 روی سطح خارجی نانولوله می باشد. طیف سنجی رامان نیز نشان دهنده افزایش میزان عیوب ایجاد شده در ساختار نانولوله اسیدشویی و آرایش یافته با نانوذرات TiO2 می باشد. پایداری سوسپانسیون حاوی نانوذرات TiO2، نانولوله های خام، اسیدشویی و آرایش یافته با نانوذرات TiO2 نیز با اندازه گیری مقدار پتانسیل زتا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که انجام فرایند اسید شویی و اتصال نانوذرات جهت افزایش مقدار پایداری سیال مفید است.