تحلیل گفتمان انتقادی لامیه العرب

گفتمان انتقادی، کارکرد زبان در جامعه و سیاست را بررسی می کند و معتقد است که عواملی همچون بافت تاریخی، روابط قدرت و سلطه، نهادهای اجتماعی و فرهنگی و ایدئولوژیکی، متن یا صورت زبانی و معانی جدید را به وجود می آورند. و گفتمان را می سازند. و در این رویکرد، زبان آینه ی شفافی نیست که حقایق را بنمایاند؛ بلکه شیشهی ماتی است که حقایق را تحریف می کند. بنابراین در این مقاله، سعی بر آن است تا با کنار زدن لایه های ظاهری متن لامیه العرب شنفری (شاعر معروف دوران جاهلیت عرب) آنچه در فراسوی واژگان، جمله ها و متن پنهان مانده است، آشکار گردد و سری به کارآمدی و یا ناکارآمدی نهادهای اجتماعی حاکم آن روز زده شود و گفتمان هایی که از طریق این نهادها خود را طبیعی جلوه داده اند و مردم آن را بدون هیچ مقاومتی پذیرفته اند و در فراسوی پنجره ی لامیه ی شنفری قرار گرفته اند، بازخوانی و واکاوی شوند. همچنین ابیات لامیه از دریچه ی شخصیت شنفری و دیدگاه های روانشناسی شخصیت، تحلیل شده اند.