مقایسه نتایج کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک در مبتلایان به کوله سیستیت حاد با مزمن

کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک در درمان بیماری های کبد و مجاری صفراوی استفاده می شود، اما در کوله سیستیت حاد بعنوان کنترااندیکاسیون مطرح می باشد. از آنجائیکه امروزه با افزایش تجربه جراحان و بهبود ابزارهای جراحی لاپاراسکوپیک، بیماران زیادی تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک قرار می گیرند. لذا این مطالعه به منظور مقایسه نتایج کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک در مبتلایان به کوله سیستیت حاد با مزمن انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی بر روی 264 بیمار مبتلا به کوله سیستیت (38 مورد حاد و 226 مورد مزمن) که طی مدت 5 سال به مراکز درمانی شهر بابل مراجعه نموده و تحت کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک قرار گرفتند، انجام شد. تشخیص کوله سیستیت حاد و مزمن بر اساس معاینات بالینی، یافته های آزمایشگاهی و سونوگرافیک، یافته های حین عمل و پاتولوژی بود. بیماران مورد مطالعه از نظر جنس، سن، طول مدت عمل، عوارض حین عمل، عوارض زودرس و دیررس پس از عمل، میزان تبدیل به جراحی باز (Conversion Rate) و مدت بستری در بیمارستان مورد مقایسه قرار گرفتند.

میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 07/13±87/48 سال بود. 60 نفر (7/22%) مرد و 204 نفر (3/77 %) زن بودند. موارد منجر به جراحی باز در بیماران مبتلا به کوله سیستیت حاد، 6 مورد (8/15%) و در بیماران مبتلا به کوله سیستیت مزمن، 9 مورد (4%) بود (05/0>p). شایعترین علت تبدیل به جراحی باز التهاب و چسبندگی شدید بود. طول مدت بستری در بیماران مبتلا به کوله سیستیت حاد به طور معنی داری بیشتر بود (9/0±6/1 روز در مقابل 4/0±1/1 روز) (05/0>p). بین دو گروه از نظر عوارض زودرس پس از عمل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در یک مورد ایکتر انسدادی در مبتلایان به کوله سیستیت حاد ناشی از قطع کامل مجرای مشترک صفراوی و 5 مورد پانکراتیت پس از عمل ناشی از سنگ باقی مانده (Retain stone) در مبتلایان به کوله سیستیت مزمن مشاهده شد.

نتایج مطالعه نشان داد که کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک روشی ایمن و مناسب به عنوان درمان انتخابی و خط اول در کوله سیستیت حاد می باشد.