تاثیر استفاده از فعالیت های آموزشی و روش تدریس ارائه، تمرین و تولید بر یادگیری لغات در بین زبان آموزان زبان انگلیسی

یادگیری لغت یکی از مهم ترین بخش های آموزش زبان خارجی می باشد. ولی محققان در مورد بهترین روش تدریس و یادگیری لغت اتفاق نظر ندارند. اخیرا محققانی مانند کیتینگ (2008) و کیم (2008) بر رویکرد آموزشی فعالیت – محور در مقایسه با روش سنتی ارائه، تمرین و تولید لغات (معروف به پی پی پی) تاکید نموده اند. بنابراین هدف این تحقیق، بررسی تاثیر فعالیت های آموزشی (شنیداری-عملی وتکمیل چارت) در مقایسه با روش تدریس ارائه، تمرین و تولید در یادگیری لغات توسط زبان آموزان زبان انگلیسی می باشد. بدین منظور، 72 نفر زبان آموز در مرکز زبان جهاد دانشگاهی شهرکرد که از لحاظ مهارت زبانی در سطح متوسط بودند در این تحقیق شرکت نمودند. شرکت کنند گان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. دریکی از گروه ها لغات با روش ارائه، تمرین وتولید آموزش داده شد و در گروه دیگر آموزش لغات با فعالیت شنیداری-عملی و تکمیل چارت صورت گرفت. گروه فعالیت – محور خود به دو گروه مجزا تقسیم شد: گروه آموزشی شنیداری-عملی و گروه آموزشی تکمیل چارت. جهت جمع آوری داده ها، یک آزمون لغت که شامل 30 سوال چهار گزینه ای بود بصورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. تجزیه و تحلیل کوواریانس بر روی نمرات نشان داد که استفاده از فعالیت های آموزشی تاثیر مثبت قابل توجهی بر میانگین نمرات داشت که این امر حاکی از موثر بودن این روش در یادگیری لغات زبان دوم می باشد. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که تفاوت معنا داری بین انجام فعالیت های آموزشی شنیداری-عملی و تکمیل چارت در یادگیری لغات نمی باشد.