هم خوانی و هم افزایی سیاست های کلان نظام آموزشی ایران در راستای توسعه فرهنگی

توسعه فرهنگی به عنوان یک هدف، به هماهنگی و هم افزایی عناصر تاثیرگذار بر آن، از جمله سیاست های نظام آموزشی وابسته است. هدف اصلی این مقاله، شناسایی و تعیین وضعیت هم خوانی و هم افزایی سیاست های کلان حاکم بر نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران در راستای شاخص های توسعه فرهنگی است؛ شاخص هایی که در سند چشم انداز 1404 و قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران تعیین گردیده است. این مطالعه با روش کتابخانه ای و تحلیل اسناد و منابع موجود انجام شده است.
شاخص های فکری و زیباشناختی، سیاسی، اجتماعی، خلاقیت و گفتگوی فرهنگی عموما از شاخص های توسعه فرهنگی شناخته می شوند. این شاخص ها در سند چشم انداز 1404 به تناسب ماهیت آن سند در سطح بسیار کلی، در نظر گرفته شده و بر آموزش جامعه نیز به عنوان بخش مهمی از شاخص های توسعه فرهنگی تاکید شده است. در برنامه پنجم توسعه نیز این مولفه ها به طور تفصیلی تر ولی باشدت و ضعف متفاوت مدنظر بوده است. تحلیل مفاد فصول مربوط نشان می دهد که به ترتیب شاخص های فکری و زیباشناختی، خلاقیت، سیاسی، اجتماعی و گفتگوی فرهنگی بیشتر مورد تاکید بوده و شاخص گفتگوی فرهنگی و هم خوانی و هم افزایی بین سطوح آموزشی مربوط به آن، در مقایسه با سایر سیاست های کلی مذکور، کمتر موردتوجه بوده است. همچنین بین سند چشم انداز و برنامه پنجم توسعه، هم خوانی و هم افزایی قابل مشاهده است ولی هم خوانی درونی برنامه پنجم، در حد هماهنگی میان سند چشم انداز و برنامه توسعه نبوده است.