بررسی تاثیر حجم سرمایه R&D داخلی و موجودی سرمایه خارجی بر ارزش افزوده در صنایع متوسط و بزرگ ایران

دانش و تکنولوژی می تواند نقش اساسی در رشد و ایجاد ارزش افزوده جوامع داشته باشد. تحقیق و توسعه از مقولات مهم اقتصادی است که سبب بهبود تکنولوژی می شود و از این رو، نقش به سزایی در توسعه تکنولوژی و افزایش ظرفیت های تولیدی دارد. اگرچه کشورهای در حال توسعه اخیرا به اهمیت R&D پی برده اند، اما واحدهای تولیدی این کشورها قادر به سرمایه گذاری بیشتر در R&D نیستند، همچنین در مراحل اولیه توسعه، شکاف تکنولوژیکی موجود بین این کشورها و رهبران تکنولوژی، امکان موفقیت فعالیت های R&D را کاهش می دهد؛ زیرا با توجه به شکاف موجود، کشورهای مزبور از پایه تکنولوژیکی معقولی برای نوآوری برخوردار نمی باشند. لذا در مراحل اولیه توسعه علاوه بر فعالیت های R&D، واردات کالاهای سرمایه ای نیز می تواند در توسعه تکنولوژی و افزایش ظرفیت های تولیدی کشورهای در حال توسعه موثر باشد.
در این مطالعه با استفاده از روش اقتصادسنجی داده های تابلویی، به بررسی تاثیر حجم سرمایه R&D داخلی و موجودی سرمایه خارجی بر ارزش افزوده در صنایع متوسط و بزرگ ایران، طی دوره زمانی 1386-1373 پرداخته شده است.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که طی دوره مزبور، موجودی سرمایه داخلی، موجودی سرمایه خارجی، سرمایه انسانی و حجم سرمایه R&D داخلی دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر ارزش افزوده در صنایع متوسط و بزرگ ایران هستند. همچنین نتایج نشان می دهد که هر چند مطابق انتظار، تعداد نیروی کار شاغل دارای تاثیر مثبت بر ارزش افزوده صنایع مورد بررسی بوده اند، با وجود این، نتایج از لحاظ آماری معنی دار نبوده است.