آسیب شناسی مقالات حوزه فردوسی و شاهنامه در دهه هفتاد

نقد و بررسی و آسیب شناسی آثار پژوهشی مربوط به فردوسی و شاهنامه با توجه به تعداد و حجم زیاد چنین آثاری ضروری است. شاهنامه پژوهی در دهه هفتاد نسبت به سال های پیش از آن شتاب چشمگیری به خود گرفته و مقالات متعددی با مضامین متنوع در مجلات مختلف به چاپ رسیده است. در این مقاله به بررسی کیفیت مقالات دهه هفتاد و برشمردن پاره ای از آسیب های مقالات این دهه از جمله بی توجهی به پیشینه پژوهش، استفاده از چاپ های نامعتبر شاهنامه، به کارگیری زبان نامناسب، توصیفی و سطحی بودن، تکرار، تحمیل معنا به متن، ناآشنایی با داستان ها و شخصیت های شاهنامه و ناهماهنگی عنوان با محتوا پرداخته ایم.