بررسی تیتر آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B در هنرجویان بهیاری بیمارستان بعثت نهاجا در سال 1388

ویروس هپاتیت B عامل ایجاد هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و کارسینوم هپاتوسلولار است. در حال حاضر تنها راه مطمئن پیشگیری از هپاتیت B، واکسیناسیون است ولی واکسیناسیون ایمنی صد درصد نمی دهد. با توجه به اهمیت این امر، اثر بخشی واکسیناسیون در گروه پر خطر و شاغلین پزشکی باید همواره مورد بررسی قرار گیرد. کارکنان بهداشتی - درمانی در معرض خطر کسب عفونت هپاتیت های ویروسی A، B، C هستند. برای کاهش بروز عفونت های هپاتیتB در کارکنان بیمارستانی، علاوه بر بکارگیری صحیح و دقیق موازین پیشگیری کننده از عفونت در برخورد با بیماران و یا ترشحات آنان، انجام واکسیناسیون فعال علیه ویروس هپاتیت B نیز انجام می گیرد. هدف این مطالعه، تعیین تیتر در دانش آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت است.
64 نفر از دانش آموزان بهیاری آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B با روش ELISA میزان آنتی بادی ضد هپاتیت B اندازه گیری شد.
سابقه واکسیناسیون افراد نامشخص نبود از میان افراد مورد مطالعه شده 37 نفر (8/57%) غیرایمن و 27 نفر (2/42%) ایمن بودند.
نتایج مشابه در مطالعات مختلف نشان می دهد که در واکسیناسیون افراد با هپاتیت B راندمان واکسیناسیون صد در صد نیست. در این زمینه فاکتورهای مختلفی موثر است از قبیل سن، مصرف دخانیات، ژنتیک یا چاقی و سابقه واکسیناسیون. مطالعه حاضر نشان داد بیش از نیمی از افراد غیرایمن هستند. باید توجه داشت که این افراد در تماس مداوم با بیماران هستند و لازم است در فواصل زمانی مختلف از نظر تیتر آنتی بادی HbS ارزیابی شوند.