مقایسه فرایندهای انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/ O3 در حذف رنگزای اسید آبی 113

روزانه میلیون ها لیتر پساب رنگی توسط صنایع مختلف تولید می شود که این پسابها باعث بروز مسائل محیط زیستی می شوند. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه قابلیت حذف رنگزای اسید آبی 113 یکی از پرمصرف ترین رنگزاهای نساجی، با استفاده از دو فرایند انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/O3 در شرایط ناپیوسته بود. در روش انعقاد الکتریکی، آزمایش ها با استفاده از الکترودهای آهن صورت گرفت و تاثیر دانسیته جریان، زمان الکترولیز، pH و غلظت رنگزا و الکترولیت مورد بررسی قرار گرفت. در روش فتواکسیداسیون UV/O3تاثیر مقدار ازن، توان تابش، زمان، pH و غلظت رنگزا تعیین و بهینه سازی شد. آزمایش ها در شرایط بهینه در روش انعقاد الکتریکی نشان داد که با اعمال دانسیته جریان 44 آمپر بر متر مربع در pH معادل 5/6 و غلظت الکترولیت 3 گرم در لیتر، بیش از 90 درصد از رنگزای پساب با غلظت 100 میلی گرم در لیتر پس از 5 دقیقه کاسته می شود درحالی که در روش فتواکسیداسیون UV/O3در pHبرابر 9، توسط 4 گرم بر ساعت ازن و توان موثر تابشmW/cm2 15 پس از 15 دقیقه تنها 70 درصد رنگزا با غلظت ppm 15 حذف می گردد. طبق نتایج حاصل، روش انعقاد الکتریکی قابلیت بهتری نسبت به روش فتواکسیداسیون UV/O3 دارد. اگر چه این روش با تجهیزات ساده راه اندازی شده و تا حدی اقتصادی است ولی مشکل تولید لجن را به دنبال دارد. لذا با توجه به وضعیت صنعت باید روش مناسب را انتخاب نمود.