مقایسه ی تاثیر دو روش تمرینی پیلاتس و هوازی بر علایم سندرم پیش از قاعدگی در دختران غیر ورزشکار

فعالیت بدنی یکی از مناسب ترین راهکارهای درمان سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrome یا PMS)، به منظور کاستن فشار و ایجاد تعادل در ترشحات شیمیایی مغز است. هدف کلی این پژوهش، مقایسه ی تاثیر دو روش تمرینی پیلاتس و هوازی بر علایم سندرم پیش از قاعدگی در دختران غیر ورزشکار بود.
این مطالعه ی نیمه تجربی روی 60 دانشجوی دختر غیر ورزشکار با دامنه ی سنی 25-18 سال با تشخیص قطعی PMS انجام شد. افراد مورد مطالعه به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (تمرینات پیلاتس و هوازی) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. تمرینات در دو گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه به طول انجامید. آزمودنی ها از نظر علایم پیش از قاعدگی، سلامت عمومی، اضطراب و افسردگی و ثبت روزانه ی علایم در دوره ی اول قاعدگی (پیش آزمون)، دوره ی دوم قاعدگی (میان آزمون) و دوره ی سوم قاعدگی (پس آزمون) ارزیابی شدند. از آزمون های One way ANOVA و Repeated measures ANOVA به منظور مقایسه ی داده ها استفاده شد.
این مطالعه نشان داد که میانگین نمره ی PMS، علایم جسمی و روان شناختی 4 و 8 هفته پس از تمرین در دو گروه تجربی کاهش یافت (001/0 > P). همچنین میانگین درصد کاهش نمره ی علایم جسمی در تمرینات پیلاتس و هوازی یکسان بود، اما میانگین درصد کاهش نمره ی کل PMS و علایم روان شناختی در گروه پیلاتس بیشتر از هوازی و در هر دو گروه بیشتر از گروه شاهد بود (001/0 > P).
در مجموع یافته های این پژوهش نشان داد اجرای 8 هفته تمرینات پیلاتس و ورزش هوازی در کاهش شدت علایم PMS موثر است. بنابراین، می توان از این گونه تمرینات جهت درمان PMS استفاده نمود.