بررسی وضعیت ایمنی نسبت به ویروس سرخجه 6 سال پس از واکسیناسیون همگانی سرخک - سرخجه سال 1382 در دانش آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت

سرخجه، بیماری ویروسی و حاد است که با علائمی همچون التهاب غدد لنفاوی و درماتیت در کودکان و بزرگسالان مشاهده می شود. عوارض تراتوژنیک سرخجه در سه ماهه اول بارداری یک مشکل بهداشت عمومی محسوب می گردد. عفونت در این فاز زمانی از بارداری منجر به آنومالی های مختلفی همچون کاتاراکت، گلوکوم، ناشنوایی، بیماری عروق کرونری، پنومونی، آنسفالیت، تخریب استخوان، اختلالات خونی، تداخل در عملکرد غدد درون ریز و تولد با وزن پایین می گردد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی آنتی بادی هایIgG ضد سرخجه در 100 نفر از دانش آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت به روش ELISA انجام گرفت. سطح آنتی بادی بیشتر از Iu/ml11 به عنوان ایمن در نظر گرفته شد. جمعیت مورد مطالعه به دو گروه سیگاری و غیرسیگاری تقسیم گردیدند. و بر اساس BMI به گروه های 20>، 25-20، 30-25 و 30< تقسیم گردیدند. آنالیز آماری به کمک برنامه(SPSS (Ver: 16 و آزمون مجذور کا اندازه گیری گردید و 0/05>P معنادار در نظر گرفته شد.
در 6% از موارد آنتی بادی های IgG ضد سرخجه کمتر از مقدار Iu/ml11 بوده و در برابر سرخجه ایمنی نداشتند. در 94% موارد، میزان آنتی بادی IgG بیش از Iu/ml11 بوده و در برابر سرخجه ایمنی داشتند. رابطه معنی داری بین مصرف سیگار و میزان آنتی بادی وجود نداشت و همچنین رابطه معنی داری میان گروه های BMI و سطح آنتی بادی وجود نداشت.
نتایج بیانگر افزایش ایمنی نسبت به ویروس سرخجه می باشد. بنابراین با توجه به مصونیت بالای زنان نسبت به ویروس سرخجه، واکسیناسیون عمومی جهت ایجاد ایمنی در برابر سرخجه توصیه نمی گردد.