اثر بخشی بازی درمانی شناختی رفتاری با مشارکت والدین درکاهش فوبی اجتماعی کودکان

بسیاری از کودکان در سال های نخستین کودکی واجد مشکلات عاطفی و رفتاری هستند که ممکن است در طی زمان و شاید تا بلوغ و حتی بزرگسالی نیز تداوم یابد. به همین دلیل، پژوهشگران به پیشگیری و درمان چنین مشکلاتی توجه ویژه ای مبذول داشته اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی بازی بر مشکلات برونی سازی کودکان پیش دبستانی با مشکلات رفتاری انجام شد.

از منطقه 16 شهر تهران 5 مهدکودک به شیوه در دسترس انتخاب شدند و تمامی مادران داوطلب، چک لیست رفتاری کودک (CBCL) را تکمیل کردند.30 کودک که نمره بالا را به دست آورده بودند به عنوان کودکان واجد مشکلات برونی سازی در نظر گرفته شدند و به تصادف در گروه مداخله و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به 5 گروه (3 نفره) تقسیم شد و در 16 جلسه یک ساعته (2 جلسه در هر هفته) در برنامه مداخله ای بازی شرکت و گروه کنترل برنامه عادی مهد را دریافت کردند. پس از مداخله، والدین مجددا CBCL را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که تاثیر بازی بر کاهش مشکلات برونی سازی، پرخاشگری و نادیده گرفتن قواعد در کودکان پیش دبستانی دارای مشکلات رفتاری معنادار بود.

بازی احتمالا روش موثری در کاهش رفتار برونی سازی در کودکان پیش دبستانی به شمار می رود و به وسیله آن می توان از بروز یا تداوم رفتارهای ضد اجتماعی در سنین بزرگسالی پیشگیری نمود.