تاثیر اسیدیته آب و خصوصیات کانی شناسی بر روی شاخص دوام وارفتگی توف های شمال قزوین

شاخص دوام وارفتگی(Slake Durability Index)، پارامتر مهندسی مهمی در ارزیابی زوال پذیری(Degradability) سنگها در برابر عوامل هوازدگی شیمیایی و فیزیکی می باشد و در ارتباط نزدیکی با ویژگی های مکانیکی سنگ هاست. یکی از مسائل مهم در طراحی و اجرای پروژه های عمرانی و معدنی قابلیت وارفتگی سنگ ها و تاثیر پذیری آن ها از فرایندهای هوازدگی می باشد. هدف از این پژوهش، مطالعه و ارزیابی تاثیر تعداد چرخه های آزمایش دوام در شرایط مختلف pH محیط و تاثیر ترکیب کانی شناسی بر روی دوام وارفتگی سنگ می باشد. برای این منظور 5 نمونه از توف با ترکب کانی شناسی مختلف از رخنمون های شمال شهر قزوین انتخاب گردید. آزمایش دوام وارفتگی بر روی نمونه ها در پانزده سیکل و با pH های متغیر محلول اسیدی انجام شد. همچنین آزمایش دوام وارفتگی بر روی نمونه ها در شرایط اشباع، بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی و مطالعات پتروگرافی نمونه ها انجام پذیرفت. بعلاوه ترکیب کانی شناسی نمونه ها قبل از انجام آزمایش به همراه رسوبات باقی مانده در کف مخزن دستگاه دوام در پایان سیکل 15 به منظور ارزیابی تاثیر ترکیب کانی شناسی بر روی شاخص دوام، توسط آنالیزهایXRD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که شاخص دوام وارفتگی نمونه ها وابسته به مقدار pH محلول در شرایط اسیدی نیست. بر این اساس میزان دوام وارفتگی نمونه ها بیشتر متاثر از ویژگی های کانی شناسی، بافتی و میزان هوازدگی می باشد. همچنین همبستگی خوبی بین شاخص بار نقطه ای و شاخص دوام وارفتگی در سنگ های مورد مطالعه نشان داده شد.