مطالعه اثرات ساکارومایسز بولاردی بر میزان آنزیمهای کبدی تحت مواجهه با سالمونلا تیفی موریوم در موش صحرایی

سالمونلا تیفی موریوم یکی از گونه های شایع جنس سالمونلا است که در انسان و حیوانات ایجاد عفونت های مختلف می نماید. یکی از ارگان هایی که این باکتری پس از ایجاد سپتسمی مورد حمله قرار می دهد کبد است که تولید ندول های پاراتیفوییدی در کبد می نمایند، از این رو انسان همیشه در تلاش برای پیشگیری و درمان سالمونلوز در حیوانات بوده است. با توجه به اینکه مصرف آنتی بیوتیک ها نیز محدودیت های خاص خود را دارد توجه به استفاده از پروبیوتیک ها جلب شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ساکارومایسز بولاردی بر میزان ضایعات پاتولوژیک ناشی از عفونت تجربی با سالمونلا تیفی موریوم در رت به عنوان مدل تجربی، به منظور ارزیابی خواص سالمونلا در پیشگیری از ضایعات کبدی ناشی از سالمونلا تیفی موریوم می باشد.
در این مطالعه تعداد 30 عدد رت نر به سه گروه A،B،C تقسیم شدند. قبل از القاء ساکارومایسز، آنزیم های کبدیALT و ASTاندازه گیری شد. رتهای گروه B وC هر کدام به ترتیب 107 و cfu/ml 108 مخمر ساکارومایسز بولاردی به مدت 5 روز به صورت دهانی دریافت کردند. گروهA به عنوان گروه کنترل، 1 سی سی سالین نرمال دریافت نمودند. در روز پنجم یک میلی لیتر سوسپانسیون میکروبی حاوی cfu/ml 107 باکتری سالمونلا تیفی موریوم به هر سه گروه تجویز شد. در روز دهم بعد از تجویز باکتری مجددا آنزیمهای ALT و AST به منظور ارزیابی عملکرد کبد اندازه گیری شدند. در پایان، نتایج حاصل از بررسی های سرمی گروه های مختلف با استفاده از آزمون آماری T- TEST مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در گروه A یعنی گروه کنترل، آنزیمهای ALT و AST به طور معناداری افزایش یافته بود(0/001 P<). اما در گروه های آزمایش B و C چنین افزایشی مشاهده نگردید، که این خود موید اثرات حفاظتی مخمر می باشد. همچنین اختلافات معنی داری در افزایش آنزیمهای ALT و AST بین گروه های B وC مشاهده نگردید که نشان می دهد 107 cfu/ml مخمر با cfu/ml 108 مخمر در پیشگیری از ضایعات سالمونلا اختلاف چندانی ندارند.
این مطالعه نشان می دهد که ساکارومایسز بولاردی در جلوگیری از افزایش آنزیم های کبدی تحت مواجه با سالمونلا تیفی موریوم ایفا نقش می کند.