سازوکارهای بهره برداری از فناوری در حوزه زیست فناوری

صنعت زیست فناوری در بخش صنایع نوین از جایگاه ویژه و خاصی برخوردار است و در کمتر از سه دهه، سرعت رشد و توسعه در زمینه های کاربردی آن شگفت آور به شمار می رود. زیست فناوری از تکنولوژی های مهم و حیاتی است که موفقیت و تاثیرگذاری آن خود معلول توانایی ها و حوزه عمل وسیع آن می باشد. غالب شرکتهای زیست فناور کشور شرکت های نوپا و کوچکی هستند و با وجود اینکه چندین سال از فعالیت آنها در این حوزه می گذرد هنوز نتوانسته اند به مرحله سود دهی درخور ملاحظه ای دست یابند. شواهد حاکی از آن است که در فرآیند تبدیل یافته های تحقیقاتی به بازده تجاری در این حوزه مشکلاتی وجود دارد. بعبارتی مشکل را باید در فرآیند تجاری سازی تحقیقات و چگونگی بهره برداری از فرصت های علمی ایجاد شده در این حوزه جستجو کرد. عبارت استراتژی تجاری سازی به انواع روش های بهره برداری از تحقیقات و فناوری که محققین و شرکتهای نوپا برای حرکت دانش از مفهوم به محیط بازار با آنها روبرو هستند، اشاره دارد. این مقاله درصدد است از طریق پژوهشی ترکیبی در حوزه این صنعت در کشور، به شناسایی و معرفی مناسب ترین استراتژی تجاری سازی تحقیقات حوزه زیست فناوری در کشور بپردازد.