بررسی جایگاه دولت فعال در ایران «در باب تطبیق تابع رفاه دولتی با تابع رفاه اجتماعی در ایران»

موضوع بهبود و رفاه مانند بسیاری از پدیده ها به لحاظ ارتباط آن با انسان چند بعدی و نیز ارتباط آن با یک مجموعه کلی، نیازمند شناخت قابل قبولی از موضوعات گوناگون مرتبط است. این تحقیق با کاربرد مفاهیم میان رشته ای و با بهره گیری از روش پیمایشی، موضوع «رفاه اجتماعی» را مورد بحث قرار داده است. بدین منظور در ابتدا به ارائه مهمترین دیدگاه های سیاست اجتماعی و راهکارهای ارائه شده از سوی این دیدگاه ها درباره برقراری رفاه اجتماعی پرداخته و با برجسته ساختن «دیدگاه دولت فعال» به تشریح چگونگی برقراری رفاه اجتماعی با استناد به این دیدگاه پرداخته شده است. در ادامه، این پژوهش نشان می دهد از آنجایی که برقراری رفاه اجتماعی مستلزم تطبیق تابع رفاه دولت (برنامه های رفاهی دولت) و تابع رفاه اجتماعی (نیازهای رفاهی مردم) است و حاصل تحلیل پیمایشی (نیاز سنجی) در بین شهروندان تهرانی نشان داد که 60 درصد پاسخگویان اشتغال را مهمترین نیاز حال حاضر شرایط ایران دانسته اند، و با توجه به نرخ بالای بیکاری در سال های اخیر، ایجاد اشتغال توسط دولت به نوعی می-تواند توفیقی در برقراری رفاه اجتماعی از طریق تطبیق توابع یاد شده باشد.