بررسی رابطه بهره برداری از فناوری های نوین ارتباطی و گرایش به اعتیاد در جوانان 15 تا 30 سال(مورد: مناطق 2 و 18 شهر تهران)

این پژوهش با هدف سنجش رابطه بهره برداری از فناوری های نوین ارتباطی(اینترنت و ماهواره) و گرایش به آسیب های اجتماعی(اعتیاد) صورت گرفته است. این پژوهش از نوع کاربردی و از شاخه توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش جوانان 15 تا 30 سال در مناطق 2 و 18 شهر تهران و حجم نمونه 400 نفر محاسبه گردید. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه و برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون من- ویتنی و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین تمام ابعاد فناوری های نوین ارتباطی و گرایش به اعتیاد رابطه معناداری وجود دارد. نتایج آزمون من- ویتنی نشان داد که بین همه متغیرها به جز متغیر مدت بهره برداری از فناوری در مناطق 2 و 18 تفاوت معناداری وجود نداشت. یافته های حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که نوع استفاده از فناوری های نوین ارتباطی بیش از متغیرهای دیگر در تغییرات گرایش به اعتیاد سهم دارد و در میان فناوری های نوین ارتباطی، اینترنت بیش از ماهواره در گرایش به اعتیاد نقش دارد.