تاثیر تمرینات هوازی با شدت های مختلف بر برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دختران جوان

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو برنامه تمرین هوازی با شدت های متفاوت بر برخی شاخص های خطر بیماری قلبی – عروقی در دختران جوان بود. به همین منظور، 42 دختر (با میانگین های سن 46‎/1 ±59‎/20 سال، قد 75‎/4 ±29‎/160 سانتی متر، وزن 82‎/8± 23‎/59 کیلوگرم، شاخص تودهبدن 41‎/3± 08‎/22 کیلوگرم بر مترمربع، درصد چربی بدن 85‎/3 ±42‎/15 و حداکثر توان هوازی 96‎/3 ±34‎/25 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: الف) تمرین هوازی با شدت 75-65 درصد ضربان قلب بیشینه، ب) تمرین هوازی با شدت 90-80 درصد ضربان قلب بیشینه و ج) گروه کنترل. سپس دو گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، تحت تاثیر تمرین های هوازی قرار گرفتند. تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA)‎ نشان داد که بین سه گروه کنترل، تمرین هوازی با شدت 90-80 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین هوازی با شدت 75-65 درصد ضربان قلب بیشینه، در شاخص های کلسترول تام، تری گلیسرید، ApoAI،HDL3،HDL2، HDL، LDL-C سرمی تفاوت معنی داری وجود ندارد (05‎/0P>). همچنین مشخص شد که تمرینات هوازی با هر دو شدت، موجب افزایش معنادار حداکثر توان هوازی می شود (05‎/0 P<).
می توان گفت انجام دو برنامه تمرین هوازی با شدت های مختلف بر شاخص های خطر بیماری های قلبی – عروقی در دختران جوان سالم تاثیر معنی داری ندارد، اما می تواند موجب بهبود آمادگی هوازی در آنها شود.