تاثیرات ایجاد دیابت تجربی بر پارامترها و کیفیت کروماتین اسپرم موش

بیماری دیابت ملیتوس (DM) به صورت اولیه یا بدون دلیل شناخته شده یک ناهنجاری مزمن کربوییدراتها، لیپیدها و پروتئین میباشد. دیابت ملیتوس قادر است که در سطوح مختلف بر فعالیت تولید مثلی تاثیر بگذارد.

هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیرات دیابت بر پارامترهای اسپرم (قابلیت حیات، شمارش، مورفولوژی و تحرک) و کیفیت کروماتین اسپرم در مدل آزمایشگاهی موش بود.

در این مطالعه تجربی، 20 موش نر بالغ از نژاد سوری به صورت راندوم به 2 گروه (10=n) تقسیم گردیدند. حیوانات گروه A به عنوان کنترل در نظر گرفته شده و حیوانات گروه B به عنوان گروه دیابتی به میزان 200 میلی گرم بر کیلوگرم داروی استرپتوزتوسین STZ به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. بعد از 35 روز طی عمل جراحی، ناحیه دم اپیدیدیم حیوانات درهر دو گروه جدا و در محیط کشت Ham´s F10 برای مدت 30 دقیقه در حرارت 37 درجه انکوباتور قرار داده شدند. اسپرمهای خارج شده از اپیدیدیم جهت بررسی پارامترهای مورفولوژی، تحرک، شمارش و قابلیت حیات مورد استفاده قرار گرفتند. برای ارزیابی کیفیت کروماتین و DNA اسپرم، نمونه های خشک شده در هوا ثابت و با تست های سیتوشیمیایی رنگ آمیزی شدند و سپس مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.

در آنالیز اسپرم، موشهای دیابتی دارای پارامترهای ضعیف تری نسبت به گروه کنترل بودند (0/001>p). در بررسی کروماتین و DNA اسپرم، اگرچه نتایج رنگ آمیزیهای آنیلین بلو و کرومومایسین A3 تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان ندادند، نتایج تولوییدن بلو و آکریدین اورانژ تفاوت معنی داری را بین نمونه های حیوانات دیابتی و کنترل داشتند.

بر طبق نتایج ما، دیابت تجربی ایجاد شده توسط استرپتوزتوسین در موشها از طریق تاثیر منفی بر پارامترها و کیفیت کروماتین و DNA اسپرم میتواند بر پتانسیل باروری اثر داشته باشد.