بررسی عوامل موثر در شکل گیری رابطه متضاد میان بخش کشاورزی و گردشگری (نمونه مورد مطالعه: شهرستان چالوس، نوشهر)

رابطه بخش گردشگری و کشاورزی از موضوعات چالشی در مباحث توسعه گردشگری است. از آنجا که حوزه های مقصد گردشگری عموما با تغییرات سریع رو به رو هستند متعادل سازی رابطه بخش گردشگری و کشاورزی از وضعیتی رقابتی و متضاد به وضعیتی متعامل و سازگار از چالش های برنامه ریزی و مدیریت فضاست. مناطق ساحلی دریای خزر از یک سو منطقه ای کشاورزی و از سوی دیگر منطقه ای گردشگری تلقی می شود. تغییرات فزاینده در دهه های اخیر، رابطه بخش گردشگری و کشاورزی در این منطقه را به یکی از موضوعات اساسی در حوزه سیاستگذاری و توسعه منطقه ای تبدیل کرده است. با توجه به اهمیت نوع و کیفیت رابطه گردشگری و کشاورزی در منطقه مذکور تحقیق حاضر درصدد بررسی اهمیت رابطه این دو بخش اقتصادی کلیدی در فرایند رشد منطقه ای و روشن ساختن عوامل موثر بر چگونگی این رابطه و در نهایت ارائه راهکارهایی اجرایی است. روش تحقیق این مقاله توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را فعالان بخش گردشگری و کشاورزی در دو حوزه جلگه ای شهرستان نوشهر، حوزه کوهستانی شهرستان چالوس تشکیل می دهند. نتایج تحقیق نشان می دهد الف: ماهیت رابطه بخش کشاورزی و گردشگری در حوزه های مورد مطالعه، رابطه ای برنده –بازنده، متضاد و مخرب است، ب: مجموعه ضعف ها در ماهیت بخش کشاورزی و نحوه اجرای قوانین کاربردی زمین همراه با فعالیت گسترده بورس بازی مستغلات از مهمترین عوامل در شکل چنین وضعیتی شده است و ج: حمایت دولت از تولیدات راهبردی کشاورزی در منطقه، اصلاح قوانین و شکل گیری ساز و کارهای اجرایی منسجم و همسوتر با همکاری سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه، تدوین سند ساختاری-راهبردی توسعه فضایی منطقه مازندران از جمله راهکارهای پیشنهادی تحقیق است.