بهبود کاربرد نشانه های فرا گفتمان بین زبان آموزان ایرانی طی نگارش چند مرحله ای

تحقیق حاضر با هدف بررسی کاربرد نشانه های تعاملی فراگفتمان از لحاظ فراوانی در دوره ای مبتنی بر نگارش چند مرحله ای و با استفاده از روش های کیفی و اکتشافی انجام شد. علاوه بر این، نظرات زبان آموزان مورد مطالعه قرار گرفت تا مشخص شود درجه اطمینان آنها هنگام نوشتن و بازنویسی چگونه تغییر می کند. بر اساس نتایج تست تعیین سطح آکسفورد، 30 زبان آموز سطح متوسط برای شرکت در این مطالعه انتخاب شدند. در طول یک ترم، زبان آموزان در مورد موضوعات استدلالی انشا می نوشتند. هر زبان آموز سه نوشته در مورد یک موضوع تحویل می داد یعنی: اولین نوشته، نوشته بعد از تجدید نظر و نوشته بعد از ویرایش. تجزیه و تحلیل کارشناسان در مورد تناسب کاربرد بهبودی واضح در استفاده مناسب از نشانه-های تعاملی در نوشته های زبان آموزان از نوشته های اولیه تا نوشته های پایانی نشان داد. بررسی داده های مصاحبه ها نشان داد که بسیاری از مصاحبه شوندگان نظرات مثبت نسبت به این نوع از نوشتن داشتند. آنها همچنین معتقد بودند که درجه اطمینان آنها به تدریج طی مراحل افزایش یافت و در اواخر ترم احساس اطمینان بیشتری در استفاده از نشانه های تعاملی فراگفتمان داشتند. نتایج این مطالعه می تواند برای مدرسان و محققان این رشته و همچنین در کلاس های نگارش مفید واقع شود.