مقایسه بهزیستی روانی و سبک های مقابله ای در مادران کودکان ناشنوا و عادی

خانواده های دارای کودکانی دچار نقص شنوایی، با چالش های متفاوتی روبه رو می شوند، و در این بین مادران به علت نقش سنتی مراقب، مسئولیت های بیشتری در قبال این کودکان دارند و در نتیجه، با مشکلات روان شناختی بیشتری مواجه می شوند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه بهزیستی روان شناختی و سبک های مقابله ای در مادران کودکان ناشنوا و عادی بود.
پژوهش حاضر از نوع علی‎مقایسه ای، پس رویدادی و گروه نمونه این پژوهش 30 نفر از مادران دانش آموزان ناشنوا و 30 نفر از مادران دانش آموزان عادی مدارس ابتدایی شهرستان اردبیل بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های بهزیستی روان شناختی ریف (1989) و سبک های مقابله ای بیلینگر و موس (1981) استفاده شد. از روش آماری آنالیز واریانس دوطرفه جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که میزان بهزیستی روان شناختی و مولفه های آن در مادران کودکان ناشنوا به طور معنی داری پایین تر از مادران کودکان عادی بود (به ترتیب p<0/01؛ p<0/05) و همچنین از لحاظ سبک مقابله ای شناختی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت(p<0/01)؛ به طوری که مادران کودکان ناشنوا کمتر از سبک مقابله ای شناختی استفاده می کردند.
به نظر می رسد که فقدان حس شنوایی کودکان بر بهزیستی روان شناختی و سبک های مقابله ای مادرانشان تاثیر گذاشته، و تاثیر آن می تواند به صورت مشکلات روان شناختی و استفاده کمتر از سبک های مقابله ای سازگارانه قابل مشاهده باشد.