سید قطب و نمودهای رمانتیکی در شعر او

گرایش به مکتب رمانتیک در شعر سید قطب، ادیب مصری که پیش از این که یک مفسر و اندیشمند اسلامی باشد، یک شاعر و نقاد بوده– غلبه داشته است. او توانسته است نظامی کامل و گسترده در شعر خود ترسیم نماید که در آن، تصویری کلی از مهم ترین نشانه ها و ویژگی های رمانتیک همراه با عرفان شرقی نمود پیدا کرده است. تاثیر شاعر از مدرسه ی رمانتیکی عقاد و نیز نگاه عمیق و عاطفی او به هستی، موجب گرایش وی به مذهب رمانتیک بوده است که در سروده هایش تبلور یافته است. شوق به وطن و خاطرات گذشته، احساس به غربت روحی عمیق، ذوب در طبیعت و هم آوایی با آن، عشق و غزل، گردش در دنیای خیال، انقلاب بر علیه باورهای جامعه، ستایش آزادی، احساس درد و اندوه از بارزترین موضوعات رمانتیکی در شعر سید قطب است. در بیشتر این مضامین، غلبه ی قوای روحانی در شاعر جلوه گر است؛ به گونه ای که وی خود را با هستی و ماورای آن پیوند داده است. این مقاله به شیوه ی تحلیلی- توصیفی، جنبه های رمانتیکی در شعر وی را بررسی می نماید.