بررسی نقش انتقال اخیر عفونت و عود مجدد عفونت نهفته ی ناشی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در بیماران مسلول به روش IS6110-RFLP و DR-RFLP

مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به عنوان یک پاتوژن موفق انسانی عامل مرگ حدود 3 میلیون نفر در هر سال می باشد و نزدیک به یک سوم جمعیت جهان عفونت نهفته به این باکتری دارند. این مطالعه به منظور بررسی نقش انتقال اخیر و فعال شدن مجدد عفونت نهفته به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در استان مرکزی با استفاده از روش های IS6110-RFLP (IS6110-Restriction fragment length polymorphism) و DR-RFLP و نیز مقایسه ی قدرت تفکیک جدایه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با این دو روش انجام گرفت.
در این مطالعه طی یک سال در مجموع 57 نمونه ی خلط اسمیر مثبت از بیماران مبتلا به سل ریوی از مراکز بهداشتی- درمانی استان مرکزی جمع آوری گردید و طبق روش های استاندارد کشت داده شدند. سپس استخراج DNA ژنومیک با روش ایزو آمیل الکل– کلروفرم صورت پذیرفت. جهت بررسی های ژنتیکی سویه ها از روش RFLP با استفاده از آنزیم محدودکننده ی PvuII استفاده شد و دو رگه سازی با پروب های IS6110 و DR انجام پذیرفت.
طی این مطالعه تنوع ژنتیکی وسیعی از سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مشاهده شد. با استفاده از پروب IS6110، 48 تیپ ژنتیکی مشاهده گردید که 41 تیپ منحصر به فرد بودند و با پروب DR، 45 تیپ ژنتیکی دیده شد که 37 تیپ آن منحصر به فرد بودند.
تنوع ژنتیکی وسیع سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد مطالعه نشان دهنده ی نقش اصلی فعال شدن مجدد عفونت نهفته نسبت به انتقال اخیر عفونت می باشد. همچنین یافته های تجربی ما نشان داد قدرت تفکیک سویه ها با روش IS6110-RFLP بیشتر از روش DR-RFLP می باشد.