سنتز و شناسایی ریزبالن های با چگالی کم بر پایه پلی متیل متاکریلات

ریزبالن ها نتیجه انبساط ریزگوی های انبساط پذیرند که از پوسته گرمانرم و هسته هیدروکربنی انبساط پذیر تشکیل می شوند. اگر دمای انبساط به دمای انتقال شیشه ای دیواره ریزبالن ها نزدیک باشد، با تبخیر مایع از هسته ریزگوی، فشاری داخلی ایجاد می شود و هم زمان با نرم شدن دیواره، انبساط رخ می دهد. در این پژوهش، ریزگوی های اولیه انبساط نیافته از جنس پلی متیل متاکریلات با یا بدون ایجاد اتصالات عرضی به روش پلیمرشدن رادیکالی آزاد تعلیقی تهیه شدند. در فاز آبی از پلی وینیل الکل به عنوان عامل پایدارکننده استفاده شد و در فاز آلی علاوه بر متیل متاکریلات به عنوان مونومر، از تری اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان عامل شبکه ای کننده، از پنتان به عنوان عامل انبساط و از بنزوئیل پراکسید به عنوان آغازگر استفاده شد. در نتیجه پلیمرشدن، ذراتی به قطر 20 تا mμ40 با قابلیت انبساط حاصل شد. اثر مقدار عامل شبکه ای کننده استفاده شده در فرمول بندی بر شکل شناسی، کیفیت انبساط و نیز چگالی ریزبالن های حاصل بررسی شد. نتایج بررسی ریزبالن ها به روش میکروسکوپی الکترونی پویشی ریزبالن هایی کاملا کروی با ضخامت دیواره در حدود mμ 4/0را نشان داد. آزمون گرماوزن سنجی درصد پنتان باقی مانده درون ریزبالن های انبساط یافته را در حدود 20 درصد نشان داد.