عوامل موثر بر افزایش باکتری های رشته ای و تاثیر آن در گرفتگی غشای MBR

بیش از 90 درصد تصفیه خانه فاضلاب شهرهای کشور از سیستم لجن فعال استفاده می کنند که در حال حاضر به دلیل بار ورودی زیاد، کارایی مناسبی ندارند. به منظور ارتقای عملکرد این سیستم ها و همچنین کاهش میزان لجن مازاد تولیدی، می توان از یک سیستم UASB به عنوان پیش تصفیه برای کاهش بار آلی ورودی به سیستم لجن فعال و برای افزایش کیفیت فاضلاب تصفیه شده خروجی به جای استفاده از حوض ته نشینی از غشا (تبدیل لجن فعال به بیوراکتور غشایی) استفاده کرد. در این مطالعه اثر تغییر شرایط خوراک به دلیل استفاده از راکتور UASB به تانک هوادهی در تغییر جمعیت و نوع ریزاندام ها، تغییر مقدار باکتری های رشته ای، COD و TS پساب خروجی و گرفتگی غشا در سیستم MBR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که در اثر تغییر قابل توجه ماهیت فاضلاب اولیه (ایجاد یون سولفید و استات) به ورودی سیستم MBR، جمعیت باکتری های رشته ای از 5 به Count/μL 100 افزایش پیدا کرد. اگر چه این افزایش تاثیر چندانی بر روی گرفتگی غشا نشان نداد. بر اثر افزایش غلظت MLSS و در نتیجه کاهش اکسیژن محلول به زیر 1 میلی گرم در لیتر، تعداد باکتری های رشته ای از 100 به Count/μL 400 افزایش یافت. با افزایش باکتری های رشته ای، فشار انتقالی غشا از1/5 به 3/5 کیلو پاسکال رسید و در نتیجه مقاومت کلی در مقابل شار خروجی دچار افزایش شدیدی گردید. برای کاهش تعداد باکتری های رشته ای از هیپوکلریت کلسیم با دز g Cl2/Kg MLSS day 10 استفاد شد، به طوری که بعد از 5 روز میزان باکتری های رشته ای بدون اینکه جمعیت دیگر ریزاندام ها کاهش چشمگیری یابند، از 400 به Count/μL 100 کاهش یافت و به همین ترتیب روند افزایشی فشار انتقالی غشا نیز متوقف شد.