بررسی تاثیر تیمار مزمن مورفین بر پروفایل بیان miRNAها و معرفی مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن به عنوان هدف miRNAهای تغییر بیان یافته

تاکنون مسیرهای پیام رسانی متعددی شناسایی شده است که در پاسخ سلولی نسبت به مواد مخدر از جمله اپیوییدها دخیل است. مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن از مسیرهای مهمی است که در پاسخ سلول های عصبی نسبت به اپیوییدها دخالت دارد. میکروRNAها از جمله تنظیم کنندگان مهم بیان ژن در سطح پسارونویسی می باشند که نقش مهمی در تنظیم بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله انعطاف پذیری نورونی و تثبیت سیناپسی دارد. هدف از این مطالعه شناسایی miRNAهایی است که در پاسخ به تیمار مزمن مورفین بیان متفاوتی دارند و پیش بینی ژن هایی که احتمالا در این فرآیند موثر هستند. از آن جا که مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن در وابستگی به مورفین و همچنین بیش حساسی به درد دخالت دارد شناسایی miRNAهای تنظیم کننده این مسیر می تواند راه کار تازه ای برای درمان وابستگی به مورفین و نیز کنترل درد ارایه نماید.

در این مطالعه رده سلولی نوروبلاستومایی BE(2)-C تحت تیمار مزمن مورفین قرار گرفت و تغییرات پروفایل بیانی miRNAهای آن در اثر تیمار مورفین بررسی شد. پروفایل بیانی 750 miRNA به روش RT-PCR کمی تعیین شد.

در این مطالعه دو دسته miRNAهای has-mir-193a-3p، -212، -181c، -362-3p، -639، -646 و has-mir-412، -937، -558، -552، -943، -628-5p، -593، -555،-636، -643، 566، -571، -642، -653، -611، -31، let7-g شناسایی شد که به ترتیب افزایش و کاهش بیان داشتند.

بررسی miRNAهای تغییر بیان یافته نشان داد که مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن می تواند به عنوان یکی از مسیرهای پیام رسانی در نظر گرفته شود که اهمیت به سزایی در پاسخ مزمن به مورفین دارد. با توجه به نقشی که این مسیر در پاسخ به مواجهه با مورفین ایفا می نماید، می توان گفت که فسفریلاسیون پروتئین نقش شایان توجهی در این پاسخ برعهده دارد.