میزان عنصر روی موجود در موی کودکان مبتلا به سندرم داوم، فلج مغزی، ماکروسفالی، میکروسفالی و هیدروسفالی

هدف از این بررسی مقایسه میزان عنصر روی موجود در موی کودکان مبتلا به سندرم داون، فلج مغزی، میکرو- ماکرو و هیدروسفالی با افراد بهنجار و تعیین رابطه میان غلظت روی و این ناهنجاری ها در کودکان ایرانی است.
در این بررسی نمونه های موی سر افراد برای برآورد میزان روی انتخاب شد. از آن جا که بسیاری از شرایط آسیب شناسی سبب تغییر در عناصر کمیاب موجود در مو می شوند، نمونه های متعلق به افراد بهنجار و بیمار با طیف سنج جذب اتمی تجزیه و تحلیل شدند.
افراد بیمار دارای سطح روی بالاتری در مو نسبت به افراد بهنجار بودند.
با توجه به رژیم غذایی کودکان مورد بررسی در این پژوهش نمی توان این افزایش میزان روی را در موی سر این کودکان به دریافت بالای روی از راه غذا نسبت داد. بنابراین، امکان دارد این تجمع زیاد روی در موی این کودکان به ناهنجاری هایی وابسته باشد که این کودکان از آن ها رنج می برند و از این رو سبب دریافت یا مصرف روی توسط عوامل سلولی مانند آلبومین، ترانسفرین یا دیگر پروتئین های وابسته به روی می شود.