بررسی رابطه ی بین شیوه های تصمیم گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

شیوه تصمیم گیری مدیران می تواند در راستای عملکرد صحیح گروه های آموزشی در دانشگاه ها موثر باشد و تاثیر مثبت آن بر سلامت سازمانی گروه سبب افزایش اثربخشی آن می گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی بین شیوه های تصمیم گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است.
نوع پژوهش توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه، شامل کلیه ی اعضای هیئت علمی دانشکده های دانشگاه(594 نفر) در سال تحصیلی 88- 1387 بود و یک نمونه 234 نفری با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی محقق ساخته ی شیوه ی تصمیم گیری و پرسشنامه ی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیلدمن(1990) بود. پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (86/0=1 r2 =92/0، r) محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار (SPSS (15 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
نتایج نشان داد که شیوه ی تصمیم گیری مشورتی، بیشترین میانگین و شیوه ی تصمیم گیری آمرانه، کم ترین میانگین را در میان مدیران گروه ها دارد. همچنین میزان سلامت سازمانی بیشتر از سطح متوسط بوده، لیکن میزان یگانگی نهادی و نفوذ مدیر در سطح متوسط بوده است. از طرفی، رابطه ی بین نمرات شیوه ی تصمیم گیری و ابعاد سلامت سازمانی معنادار و مثبت بوده است. لیکن رابطه ی بین نمرات تصمیم گیری آمرانه و ابعاد حمایت منابع و روحیه، رابطه ی بین نمرات تصمیم گیری مشورتی و بعد یگانگی نهادی، رابطه ی بین نمرات تصمیم گیری مشارکتی و ابعاد یگانگی نهادی، حمایت منابع، روحیه و تاکید علمی از نظر آماری معنادار نیست.
تصمیم گیری مبتنی بر مشورت و مشارکت در گروه های آموزشی می تواند موجب تقویت و حفظ سلامت سازمانی شود. روحیه بالای اعضا و یگانگی نهادی از ابعاد مهم سلامت سازمانی بوده و به ارتقاء فرآیندهای آموزش و پژوهش در گروه ها منجر خواهد شد.