مقایسه دو روش فیزیکی و آنزیمی برداشت سلول از ظرف کشت از طریق فلوسایتومتری

کشت سلول به منظور دستیابی به اهداف آزمایشگاهی مختلفی صورت می گیرد. جداسازی سلول از ظرف کشت برای انجام آزمایشات دیگر به روش های مختلفی انجام می شود. یکی از این روش های جداسازی سلول چسبنده از ظرف، استفاده از آنزیم های جداکننده مانند تریپسین است. این عمل ممکن است توام با اثرات جانبی ناشی از تاثیر هضم آنزیمی بر سایر جنبه های حیاتی سلول ها باشد. برای اجتناب از این امر با روش استفاده از ابزار فیزیکی، می توان سلول ها را از ظرف جدا کرد. به نظر می رسد آسیب فیزیکی، بقاء سلول ها را نیز تهدید می کند. در این مقاله، این دو نوع آسیب با استفاده از روش فلوسایتومتری بررسی و مقایسه می شوند.
دودمان سلولی MKN45 که از نوع سلول های سرطانی معده بوده و در محیط RPMI با دمای oC37 و 5 درصد دی اکسید کربن کشت داده شده و بعد از رسیدن به تراکم 80 درصد، به دو روش هضم و فیزیکی از ظرف کشت، جدا و وضعیت حیاتی سلول ها از طریق روش فلوسایتومتری مورد بررسی و سپس آنالیز قرار گرفته است.
نتایج حاصله نشان داد که برداشت فیزیکی، نسبت به روش آنزیمی، سبب وقوع نکروز سلولی بیشتری می شود. این اختلاف معنادار از طریق مشاهدات میکروسکوپی مورد تایید بوده است.
با توجه به وقوع مرگ سلولی کم تر ناشی از اعمال هضم آنزیمی، به نظر می رسد که روش هضم آنزیمی در مقایسه با روش فیزیکی برای برداشت سلول از ظرف کشت روش بهینه تری است.