آگاهی مراقبین بالینی در مورد تزریق خون ایمن و برخی عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گناباد

با توجه به اهمیت ویژه ای که طب انتقال خون در نجات جان بشر ایفا می کند، ضروری است که افراد مسوول حداقل آگاهی های علمی لازم در این رابطه را داشته باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی وضعیت آگاهی کادر درمانی درمورد تزریق خون ایمن انجام شد.
در این مطالعه تحلیلی مقطعی، 100 نفر از کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بیمارستان های 22 بهمن و 15 خرداد گناباد، پرسشنامه مشخصات فردی و فرم سنجش آگاهی در مورد تزریق خون را تکمیل کردند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد. 05/0 p< به عنوان معناداری آماری در نظر گرفته شد.
میانگین و انحراف معیار سن واحدهای پژوهش 05/7 ± 42/31 سال، مدت زمان سپری شده از کارگاه 93/8 ± 93/7 ماه و شایع ترین فرآورده خونی مورد استفاده خون کامل بود. آگاهی 73% از واحدهای پژوهش در حد متوسط بود. ارتباط آماری معناداری بین سن، جنس، تحصیلات، سابقه کار، بخش محل خدمت، گذراندن کارگاه آموزشی مرتبط با تزریق خون، مدت زمان سپری شده از آخرین کارگاه مرتبط و تعداد دفعات تزریق در سال با میزان آگاهی از آن وجود نداشت. میزان آگاهی در شیفت کاری صبح به طور معناداری بیشتر از سایر شیفت های کاری بود(048/0 = p).
نتایج نشان داد که آگاهی تیم مراقبتی در مورد تزریق خون در حد متوسط بوده است و در شیفت کاری صبح بیشترین آگاهی در مورد تزریق خون وجود داشته که این نکته می تواند موید تاثیر تجربه انجام تزریق بر میزان آگاهی باشد.