تاثیر تفرج بر زادآوری، پوشش علفی و خاک (مطالعه موردی: پارک جنگلی نور)

گردشگری در بسیاری از نواحی طبیعی جهان به عنوان یک استراتژی توسعه مطرح بوده و اکوتوریسم به طور ویژه به عنوان یک گزینه مناسب برای رسیدن به توسعه پایدار می باشد. در نتیجه ضروری ست اثرات گسترده بخش اکوتوریسم بر روی منابع طبیعی مطالعه شود. این مطالعه به بررسی اثرات تفرج در 4 منطقه تفرج متمرکز، تفرج گسترده، منطقه قرق شده بعد از تفرج متمرکز و منطقه شاهد در پارک جنگلی نور می پردازد. در هر منطقه درصد پوشش علفی، تعداد زادآوری، وزن مخصوص ظاهری و درصد تخلخل در دو عمق سطحی و زیری و همچنین میزان ماده آلی خاک اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد شدت تفرج بر درصد پوشش علفی، مقدار زادآوری، میزان کوبیدگی و تخلخل در عمق cm5-0 خاک موثر است ولی بر روی مقدار ماده آلی خاک تاثیر ندارد. در منطقه تفرج متمرکز مقدار کوبیدگی خاک در عمق cm5-0 افزایش و میزان تخلخل نسبت به منطقه شاهد کاهش یافته بود. منطقه تفرج متمرکز، درصد پوشش علفی و زادآوری بسیار کمی نسبت به منطقه شاهد داشت که حاکی از تخریب حاصل از تفرج شدید می باشد.نتایج بررسی نشان دهنده تاثیر کم تفرج گسترده می باشد. درصد پوشش علفی در منطقه قرق به کندی در حال افزایش بود، ولی میزان زادآوری آن از سایر مناطق بیشتر است. وزن مخصوص ظاهری خاک منطقه قرق نیز با منطقه شاهد تفاوت معنی داری نداشت که می تواند بیانگر بازگشت حالت منطقه تفرج شدید بعد از قرق به حالت جنگل طبیعی باشد. با توجه به نتایج کلی می توان با ایجاد چند منطقه تفرج متمرکز و قرق دوره ای آنها مانع تخریب بیش از حد طبیعت گردید.