الکتروکموتراپی در درمان تومورها

الکتروکموتراپی شامل انجام کموتراپی و به دنبال آن الکتروپوریشن (Electroporation) یعنی استفاده ی موضعی از پالس الکتریکی در اطراف تومور به منظور افزایش ورود داروی کموتراپی به درون سلول توموری می باشد. روش الکتروپوریشن برای افزایش جذب داروها فقط در مورد داروهایی که انتقال آن ها توسط غشای پلاسمایی ممانعت می شود، کاربرد دارد. در بین این نوع داروها، فقط بلئومایسین و سیس پلاتین بررسی بیشتری شده اند و مراحل تست های پره کلینیکال و کارآزمایی های بالینی بر روی آن ها انجام شده است. در مطالعات In vitro به دنبال استفاده از پالس الکتریکی افزایش سیتوتوکسیستی این داروها ذکر شده است و در مطالعات In vivo الکتروپوریشن تومور بعد از کموتراپی (موضعی یا سیستمیک) یا به اصطلاح الکتروکموتراپی یک درمان آنتی توموری موثر، است. در مطالعات دامپزشکی این روش در درمان تومورهای اولیه ی حیوانات از جمله گربه، سگ و اسب با موفقیت انجام شده است. درمطالعاتی که در آزمایشگاه روی چند مدل تومور در خارج بدن انجام شده فاکتورهای موثر در درمان تعیین شده اند و در مطالعات کلینیکی انسانی این روش برای بیماران مبتلا به بدخیمی های مختلف که بیماری پیشرفته و ندول های توموری قابل دسترس داشتند، با موفقیت همراه بوده است.