ارزیابی تاثیر اجتماعی مجموعه های فرهنگی بانوان بر توانمندسازی زنان در شهر تهران

حضور گسترده زنان در عرصه اجتماع نقش بسزایی در بالندگی و پیشرفت کشور دارد. در همین راستا احداث و توسعه مجموعه های شهر بانو با هدف ظرفیت سازی و افزایش توانمندی بانوان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی می تواند مفید باشد. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی ارزیابی تاثیر اجتماعی این مراکز بر ابعاد گوناگون توانمندسازی زنان می پردازد. این پژوهش به روش پیمایش انجام شده و جامعه آماری آن را تمام زنان مراجعه کننده به مجموعه های شهربانو در مناطق 1، 2، 8 و 14 شهرداری تهران تشکیل می دهد. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 237 نفر برآورد شده و روش نمونه گیری، چندمرحله ای می باشد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که احداث مجموعه های شهربانو در مناطق مورد مطالعه و نیز استفاده زنان از آنها، توانسته در ابعاد گوناگون زنان را توانمند ساخته و توانایی ها و مهارت های آنها را گسترش دهد. دیگر یافته ها از طریق آزمون تحلیل عاملی پیرامون ابعاد گوناگون توانمندی نشان داد که میانگین نمره توانمندسازی فردی زنان برابر با 4، توانمندسازی خانوادگی برابر با 61/3، توانمندسازی حرفه ای برابر با 36/3 و توانمندسازی اجتماعی برابر با 43/3 است. بر حسب ویژگی های فردی می توان بیان داشت که زنان خانه دار و دارای تحصیلات دیپلم بیشترین استفاده را از این مراکز دارند و نیز بیش از دیگران تحت تاثیر برنامه های این مجموعه ها هستند. در نهایت با توجه به روند استفاده مداوم زنان از این مراکز و افزایش مهارت ها و ظرفیت های آنها در ابعاد گوناگون می توان مطرح کرد که این مراکز می توانند موجبات تغییر در ارزش های عام گرایانه زنانه را به خاص گرایانه فراهم آورند که به نوبه خود نوعی فردگرایی زنانه را در جامعه دامن می زند.